جغرافیای اندوه

ما جغرافیای اندوهیم

تاریخ دل‌تنگی

هندسه‌ی درد

شبیه کتاب‌های پیر متروک

شبیه پرنده‌ای که می‌خواست بپرد

شبیه پرنده‌ای که نگذاشتند بپرد .

گرفته مثل آسمان

محکوم  بالای دار

آخرین تلاش‌هایش را برای جان دادن می‌کرد

زندانبان خمیازه می‌کشید

و خورشید پشت یک کوه بلند لعنتی

گیر کرده بود

تفنگ بازی

تفنگ بازی هیچ وقت بازی گروهی نبود

یکی شلیک می‌کرد

یکی می‌مرد

فراموشی

مثل گیره‌ی بند رخت

تنها در باد

یا لانه‌های خیس پرندگان

که جای پایشان

در آسمان خط خورد

ردی نیست

و هیچ خطی

چهره‌های شکسته در آینه

و خاطره‌های محو را

به یکدیگر وصل نمی‌کند

حتا لیست مرده‌های گورستان شهر