آدم ها فراموش می شوند
در یک صبح مه آلودی که آلوده به اندوه است
و تنها راه می ماند و
پک های عمیق .
skip to main |
skip to sidebar
مجموعهها
- آن خانهی کوچک (8)
- از دفتر مشق همکلاسی (3)
- بر بالین شهر (9)
- بی نشانها (19)
- پارانویای خانگی (11)
- جغرافیای اندوه (25)
- خشابی که جا نرفت (9)
- عاشقانهها (7)
- محکوم به مرگ (9)
پستها
این وبلاگ متعلق به وحید طارمی است. بازنشر مطالب در رسانههای مکتوب و مجازی منوط به کسب اجازه از نویسنده است. با من با ایمل vahidiego@gmail.com در ارتباط باشید.