در شهری که لب‌های شناسش
طعم هزار فریب دهد
و پیرزنان‌اش راز‌های جهان را بر گردن تازه دختران کنند
حرز یاری صد دستمال گشته هم که داشته باشی
آخر
افسون چشم‌هایش را به دشت خواهی برد
و خواهی دید
طلسم اعظم ، زیر نعل اسبی است که بی‌سوار باز‌می‌گردد .
*عکس نمایی از است از فیلم دشت گریان ساخته‌ی تئو آنجلوپلوس
پستها
